Pagina's

vrijdag 13 maart 2015

Voor mama...

Wat zijn ze toch fantastisch die mama's... Alles doen voor hun kinderen, en er zichzelf soms voor wegcijferen. Sinds ik zelf mama ben, begrijp ik een stuk beter wat mijn mama voor mij heeft gedaan. En dat is veel. Héél véél! Soms zelfs teveel. Als kind vond ik dat vanzelfsprekend want mama's horen nu eenmaal te zorgen voor hun kinderen en horen van hen te houden. Maar zo vanzelfsprekend is dat niet. En daarom wou ik eens iets terug doen. Maar wat?

Veel ideeën komen, maar geen enkele vind ik goed. En af en toe komt ze wel eens bij mij voor haar bril (want ik ben in mijn tweede leven ook opticien) maar ik vind dat ik daarmee niet genoeg "dank u" kan zeggen. En het is ook niet zo gemakkelijk om iets voor haar te doen, want als het geld kost, voelt ze zich schuldig dat ze in mijn portemonnee heeft gezeten. Maar wat kan je dan doen?

Sinds ik aan het naaien ben, zie ik hoe ze vol trots kijkt naar wat ik maak, net zoals ik naar prinsesjes knutsels kan kijken. Elke keer opnieuw laat ze mij weten hoe mooi het is wat ik gemaakt heb, en als het te speciaal is voor haar, geeft ze eerlijk toe dat ze er wat aan moet "wennen". Typisch mijn mama, maar zo lief tegelijk :-). Toen ik voor kerst tasjes gemaakt heb voor mijn zussen, was ze al helemaal onder de indruk. Dus dacht ik toen: waarom geen tas maken voor haar? Dat idee speelde eigenlijk al een tijdje in mijn hoofd, en zonder dat ze het zelf besefte had ze zelfs met mij al de buitenstof gekozen op het stoffenspektakel. Ik zei haar toen dat ik een tas wou maken uit nepleer dus hielp ze mij zoeken naar de ideale stof. We vielen uiteindelijk op iets dat eruit ziet als ruw leer, maar vanbinnen gewoon stof is, en de buitenkant voelt aan als suède. Wat het is, weet ik niet, maar het is echt prachtig.

Na lang bladeren (lees: heeeeeeel erg lang) door het boek "Mijn tas" vond ik uiteindelijk een geschikt model: Ida. Ik twijfelde eerst nog over de Juliette, maar die is te klein en zal ze nooit gebruiken. Over Jozefien heb ik lang getwijfeld, maar uiteindelijk vond ik ook die te klein en ook te klassiek voor de stof die ik had. Toen ze me zei dat haar "werktas" aan het verslijten was, wist ik dat de Ida de juiste tas zou zijn voor haar.

Het patroon had ik al, de buitenstof ook, nu nog de voering. Ik weet niet of jullie dat hebben, maar voor mij is de voering van een tas super belangrijk. Het is een soort fetisj van mij in heel mijn tassenverslaving. Als ik vroeger een tas ging kopen, hing alles af van de voering. Soms kon ik helemaal euforisch worden van een leuke voering. En ja, ik weet wel dat niemand het ziet, maar het is net alsof het jouw geheimpje is. Net als mooi ondergoed denk ik dan. Niet iedereen ziet het, maar je kan je er wel super vrouwelijk door voelen. Of is dat gek? Nuja, ik heb dat met de voering van mijn tassen. Dus die voor mama moest ook geweldig zijn!

En ik vond ze: een leuk oranje/bruin warm retrostofje. Ik vond het aan het lapjeskraam op het stoffenspektakel. Iedereen kent dat kraampje wel, en begin maar te zoeken he? Maar mijn oog viel er direct op. Alleen vroeg ik nu een metertje want zo'n lapje was helaas net te klein.

Maar genoeg gezeverd. Kijk vooral even mee naar het resultaat:

 
de voorkant

 
 
met handig vakje zodat je snel aan een aantal zaken kan
 
 
de achterkant

 
handig toch: altijd je boekje mee :-)

 
zelf zou ik er niet zijn opgekomen, maar die lusjes zijn het toch wel hoor
 
 
speciaal voor mama maakte ik er nog een riem aan zodat ze hem makkelijker kan dragen
 

 
en de voering. Mooi hé?

 
Ik maakte aan elke zijde nog een zakje. Zo onzichtbaar mogelijk. Zie je ze?
 
 
nu wel?

 
en de rits is ook goed gelukt
 
 
In mijn ogen is dit mijn beste en mooiste projectje tot nu toe, maar dan vooral door de stoffencombinatie die zich perfect leenden voor dit patroontje. Hopelijk is mijn mama er even blij mee als ik ;-)
 
 
Buitenstof en voering: stoffenspektakel
Rits: Veritas
Tassenband: Framalo
D-ringen: Guy's naaicentrum


8 opmerkingen:

  1. Toppie!!! Moest je deze in de winkel kopen, zou je er veel voor moeten betalen. Pure klasse!
    Ik begin er weldra ook aan, maar deze gaat dan dienen als verzorgingstas.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Super mooi! Echt helemaal geslaagd!! :)

    Liefs Marieke

    BeantwoordenVerwijderen
  3. mijn mond valt open zo'n mooi tas... ik zou deze zeker kopen mocht die in de winkel liggen.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wauw, die vind ik heel geslaagd! En jouw extra aandacht voor de voering maakt jouw Ida nog mooier dan ze al is!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Super leuke en handig tas!
    Daar ga je veel plezier aan beleven :)
    Ook erg mooi afgewerkt.

    Creatieve groetjes,
    Het Veritas-team

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Heel knap! Precies eentje recht uit de winkel!

    BeantwoordenVerwijderen