Pagina's

maandag 22 februari 2016

Naaiverbod

Ik heb mezelf een naaiverbod opgelegd (de naailes uitgesloten natuurlijk), en wel om twee redenen.

Enerzijds om mezelf terug zin in het naaien te geven. Ik heb in de naailes een bloesje gemaakt, en ik heb daar zo'n glibberig stofje voor gekozen dat ik er een beetje mijn zin in het naaien door verloor. Het viel mij soms op dat ik niet meer durfde te beginnen aan iets nieuws. Dat kan nu toch ook niet de bedoeling zijn.

Anderzijds om mezelf de ruimte te geven om wat huishoudelijk werk in orde te krijgen. Zondag wordt mijn kleine meid 3 jaar, en daar hoort natuurlijk een feestje bij. Helaas niet met een nieuw zelfgemaakt kleedje deze keer, maar met een eigen creatie die ze al heeft aangehad (zie de blogpost "sew feestelijk" en "say cheese!"). En net daarom voel ik extra druk om de rest van het feestje dan wel in orde te krijgen.

Nu vraag je je af: hoe vlot dat dan, zo'n naaiverbod? Wel, slecht. Want gisteren was er het stoffenspektakel. Nu ga ik elke keer, maar ben al heel vaak teleurgesteld terug gekomen. Deze keer niet. Ik had niet veel mee, maar allemaal doenbare stofjes waar ik direct een project voor heb. Alles werd direct voorgewassen en voor ik het wist, was ik al aan het knippen. Juist ja, zolang duurt dat dan, want als iets niet mag, is het toch extra leuk om te doen, niet?

Ik besloot wel om voor iets eenvoudigs te gaan: een sjaaltje. Hiervoor gebruikte ik de volledige breedte van de stof (150 cm), de hoogte van de stofvouw op 50cm en tekende zo een rechthoekige driehoek zodat ik een scherpe hoek kreeg op mijn zelfkant.

Begrijp je het een beetje? Als het niet lukt, vraag je het maar en dan maak ik wel eens een tekening ;-)

Hoelang duurt het knippen van een driehoek... Dus je begrijpt dat ik ook direct ben beginnen naaien. Voor ik het wist lag er een zomers sjaaltje naar mij te lachen:



Dus knipte ik snel nog een tweede stofje, maar ik naaide het pas deze ochtend. Eentje voor mezelf deze keer, want de vorige is om cadeau te doen:



En waarom daar stoppen? Ik herinnerde mij dat ik ooit eens een sjaaltje wilde maken maar daar de verkeerde stof voor kocht. Veel te glibberig voor mijn, toen nog, onervaren handen, dus vloog het in mijn voorraad, helemaal onderaan natuurlijk. Vandaag werd hij gered en werd het eindelijk wat het ooit moest worden. Een derde sjaaltje:



Niet slecht toch voor een naaiverbod? Maar, zo gaat dat nu eenmaal. Maar voor de rest van de week berg ik mijn naaimachine wel op, of het moet zijn dat ik de stress niet kan houden omdat mijn kleine meid haar verjaardag moet vieren in een kleedje dat ze al eerder droeg. Jaja, ik weet echt wel hoe belachelijk dit klinkt, maar ik voel het zo aankomen...

Maar zo is er toch terug een positieve vibe in het naaien gekomen, en aangezien ik dat echt nog eens nodig had, ben ik niet al te kwaad op het schenden van het verbod.

vrijdag 5 februari 2016

Lekker ontbijten

Boterhammen... Ik heb het nog nooit graag gegeten, maar je kan nu eenmaal niet de hele dag door pasta of aardappelen eten, dus at ik ze maar. Maar nu ben ik het echt moe dus ben ik op zoek gegaan naar een doenbaar alternatief. Die ochtenden zijn namelijk al hectisch genoeg, ik heb dus geen zin om zo vroeg al te staan koken. En toen kwam ik nog maar eens een blog tegen over granola...

Het is al een tijdje een hype heb ik het gevoel, en zoals steeds huppel ik een beetje achteraan als het op eten aankomt. Maar nu ga ik er toch voor. Ik deed vandaag mijn boodschappen en maakte vanavond zowaar mijn eerste zelfgemaakte granola! Je kan er een beetje mee doen wat je wil heb ik begrepen, maar het komt neer op een mengeling van haver, noten, zaden en pitten die je roostert in de oven. In mijn mengeling gebruikte ik deze keer haver, hazelnoten, walnoten, cashewnoten, pompoenpitten, zonnebloempitten, chiazaad, maanzaad, cacao poeder, maple syrup en maisolie (ik ben niet zo voor kokos...). Dit alles werd vakkundig gemengd en gemorst door mijn kleine meid en werd daarna op een ovenplaat geroosterd in een oven van 175°C gedurende 20 min.

Na 1 min rook mijn keuken al naar chocola. Mmmmmm... Eenmaal alles gebakken en gekoeld was, heb ik natuurlijk eens voorgeproefd. Mag ik dit wel? Alle ingrediënten apart mag ik wel, maar samen... je weet maar nooit. Maar geen zorgen. Zoooooo lekker!!! Nu ik weet hoe het smaakt, heb ik zelfs moeite om het potje niet gewoon te gaan halen en het zo op te eten. Wat verlang ik al naar het ontbijt...


Smakelijk!