Pagina's

donderdag 17 november 2016

Snelle ijsjes

Ik geef het toe, het idee is gestolen van Jaimie Oliver, maar wat hij met mango doet, moet toch ook kunnen met rode vruchten?

Dus ik ging ervoor:
Ik nam mijn blender, deed daar net geen volledig (klein) doosje bevroren rode vruchten mengeling in, een potje oïkos natuur yoghurt, 4 koffielepels honing en mixen maar. En wat krijg je? Instant frozen yoghurt. Mmmmmm....man vond het een tikkeltje te zuur, voor mij was het perfect. Maar zoet vooral af naar je eigen smaak ;-)





De foto steel ik even van het internet, want helaas, het is alweer op. Misschien moet ik eens leren de camera dichterbij de hand te houden als ik iets maak :-D

woensdag 29 juni 2016

Gezond snackje

Op een hete zomerdag vind ik het zalig om te snoepen van een watermeloen. En omdat ik er vandaag ook zin in had, fantaseer ik er dat mooie zomerweer gewoon bij. Alleen jammer dat prinsesje die meloenen maar niks vind. Tijd voor een creatieve aanpak!

Vinden kinderen dingen die ze zelf gemaakt hebben niet veel lekkerder? Een driejarige meloen laten snijden is een brug te ver, maar waarom niet knutselen met meloen?

Ik herinnerde me dat ik ooit koekjesvormpjes kocht en die vervolgens nog nooit gebruikte. Maar voor meloen werken ze dus ook prima...


Die kleine peuterhandjes weten er wel weg mee... 



En om zeker te zijn dat ze gegeten worden,  steken we er de magische prikkertjes in. 

Hap, hap, hap eeeeeeeen het is op ;-) 

dinsdag 28 juni 2016

Gepimpt stoeltje

Mijn kleine prinsesje heeft zoals zovele kindjes haar eigen zeteltje, alleen zit het wat ruw. Daarom stond het al een tijdje weg... Maar vorig jaar deed ik er iets aan: ik kocht mousse om een kussentje mee te maken. Alleen... Er waren dringendere zaken te doen dus dit project werd 'even' opzij geschoven.
Tot vandaag dus, want mijn pad kruiste dat van de mousse. Aangezien ik wel zin had in een eenvoudig project werd er snel een patroontje getekend en stik stik stik...  Klaar!!!  Ikea stoeltje gepimpt met een Ikea stofje. Heel eenvoudig maar toch een beetje trots. Prinses haar nieuwe troon:

maandag 27 juni 2016

Bedankt juf!

Niet te geloven! Prinsesje heeft haar eerste jaartje in het instapklasje bijna afgerond... Volgend jaar mag ze naar het eerste kleuterklasje, maar eerst is het tijd voor een welverdiende vakantie. Maar die vakantie wordt niet ingezet zonder eerst een kleine dank-je-wel te geven aan de juf. Want ook al is het hun job, ze doen toch echt fantastisch werk met onze kinderen. Ik weet alvast dat ik het zelf niet zou kunnen!

Maar wat geef je dan? Een pen? Een pennenzak? Een mok? Volgens mij krijgen ze die al genoeg. Ik denk trouwens dat ze op dieet (aangezien ik haar altijd gezonde dingen zie snoepen), dus wat geef je dan? Iets voor de klas? Waarom niet?

In januari heb ik Jules al een nieuwe kleerkast gegeven, want blijkbaar ben ik de eerste naaiende mama in de klas, en ik was enorm geïnspireerd door al die andere mama's op Facebook die naaien voor Jules. Dus voor kerst kreeg Jules al dit:





Maar toen viel het mij op: Jules draagt sinds hij zijn nieuwe kleerkast heeft, alleen maar zijn nieuwe hemdje (want die truien zijn toch te warm als de zon schijnt...) Zijn oude kleertjes heb ik trouwens niet meer gezien ;-)

Altijd hetzelfde aandoen is toch maar saai, dus rommelde ik wat tussen mijn restjes en zocht de meest mannelijke stofjes die ik kon vinden (niet eenvoudig met een prinsesje in huis), maar vond toch 2 groene stofjes die erdoor konden. Eentje met bloemetjes want de meisjes willen toch ook wat, en een ander met bloem-achtige sterretjes. 

Ik zou graag zeggen dat er geknipt en gestikt werd en in een zucht 2 nieuwe hemdjes geboren werden, maar niet dus. Wat heb ik daaraan gesukkeld! Elke mouw heb ik minstens 3 keer moeten doen! Geen idee wat er mis gegaan is, maar ik had telkens een kleine rimpel of een plooi... Heel frustrerend. Maar hier zijn ze dan toch: de 2 nieuwe hemdjes van Jules:


Nu hopen dat de juf het leuk vindt en niet stiekem gehoopt had op een doosje pralientjes ofzo. Maar ik ben er zeker van dat ze die wel van een andere mama zal krijgen :-D

Ik weet alvast dat ik deze hemdjes niet snel opnieuw zal maken. Misschien toch eens proberen een t-shirt te maken voor Jules? Prinsesje heeft nog 3 jaartjes te gaan in de kleuterschool dus tijd genoeg om te oefenen ;-)

zondag 19 juni 2016

Ik ga bouwen! Maar niet wat je denkt ;-)

Kleren maken is leuk, maar nu kriebelde het toch al een tijdje om eens iets anders te doen: een poppenhuis maken. Maar ik ken mezelf: veel plannen maar ik voer er niet veel uit. Dus vertelde ik niemand iets over mijn nieuwe plan.

Het idee bleef in mijn hoofd maar hoe begin je aan zoiets? Dus tussen het zoeken naar video's over hoe je tegels moet plaatsen (we hebben een nieuwe keuken en ik wou absoluut zelf de tegels doen. En dat is trouwens erg goed gelukt. Jeuj!) zocht ik dan maar eens naar een video over poppenhuizen maken. Het leek ineens niet meer zo moeilijk. Ik vond zelfs een bouwplan...

Enthousiast als ik was, sprak ik er mijn zus toch eens over aan. En ook zij wou er eentje maken voor haar praktijk als kinderpsycholoog. Dus we bestelden in de houtzagerij platen MDF op maat (want zelf zagen was toch een stapje te ver).

Met het slechte weer, en het gebrek aan tijd hebben de planken even opzij gelegen, maar nu zijn we er dan toch aan begonnen. Met een klokboor werden ramen gemaakt, en met een figuurzaag werden deuren uitgesneden. Het dak verlijmde ik eerder al, een vijsje hier, een vijsje daar en de ruwbouw is klaar:






Aanvankelijk was ik van plan om meer kamer te maken, maar dan werden de ruimtes te klein. Minder kamers dan maar...

En om eerlijk toe te geven ben ik wel een beetje trots op mezelf. Ik heb gezien hoe manlief met zijn ogen rolde toen ik hem mijn plan vertelde maar ondertussen sta ik hier toch maar te glunderen met mijn huisje.

Nu nog afwerken, maar ik heb nog tijd. Prinses is eigenlijk nog te klein om met poppenhuisjes te spelen dus ga ik het rustig aan doen. En als het moment daar eindelijk is, hoop ik dat ze er blij mee zal zijn...

maandag 30 mei 2016

Nieuwe creatieve kriebels

Ik onderbreek even de stilte op mijn blog want ik heb vandaag iets speciaals mogen meemaken: voor mijn beroep als opticien mocht ik op bedrijfsbezoek bij G-Star omdat zij sinds kort ook gestart zijn met een brillencollectie.

We werden ontvangen in het hoofdkantoor in Amsterdam en zouden daar een rondleiding krijgen door het bedrijf. Hoewel mijn collega opticiens het misschien wel eens leuk vonden om zo'n bedrijf te zien, kreeg ik als naaister net wat meer informatie...




Je komt daar een ultra modern gebouw binnen in industriële stijl (helemaal mijn ding) en je voelt de creativiteit doorheen het hele gebouw. Na de verplichte speech over het merk, werden we rondgeleid op de dienst marketing,... en dan kom je ineens in het naaiatelier. Niet de plaats waar de massaproductie gebeurt, maar wel waar de kledingstukken die op papier ontworpen zijn, worden uitgevoerd. Al die naaimachines op een rij, al die knoopjes zorgvuldig in vakjes opgeborgen, de rollen stof en vlieseline... Klinkt dom maar het deed mij toch wat.



Vervolgens gingen we naar het archief. Klinkt saai, niet? Maar waar wij denken aan papier, is dat voor hun een plaats waar allemaal kledij wordt opgeslaan die dient als basis voor hun inspiratie. Kledij uit het leger, sport, jaren 20, 60, 70, ... Het hangt er allemaal. De designers legden ons uit hoe zij tot een nieuw stuk komen aan de hand van dat archief. Meestal lopen ze daar rond en laten ze zich inspireren door wat daar hangt en combineren verschillende niet combineerbare items tot iets dat werkt. Vb een jas met de afwerking van een broek. Mijn oortjes stonden op scherp...

De volgende designer legde ons uit dat ze wel met jeans werken, maar vooraleer ze een nieuw en modern stuk konden ontwerpen, ze het oude moesten kennen en respecteren. Alleen dan kan je tot nieuwe ontwerpen komen.



Ik zag nog een designer aan het werk. Dat hoorde eigenlijk niet bij de rondleiding, maar ik heb het toch even geobserveerd... Die man had een werktafel met wat broeken op (dat is toch de basis van G-Star) en wat samples stof. Naast zijn werktafel een moodboard. Op zijn tafel een foto van een man in een jeans die digitaal bewerkt was zodat het reflecteerde wat op zijn moodboard hing. Die jeans was hij op dat moment aan het "aanpassen" en aan het uitproberen. Want werkt dat wel?

Toen viel het mij op: is dat niet het exacte proces dat wij als naaisters doorgaan? Voor mij geld dat alleszins wel: ik begin eerst met een gewoon kleedje. Dat maak ik misschien verschillende keren maar ondertussen zie je vanalles op straat, in de winkels,... waardoor je je laat inspireren, om vervolgens die elementen in je volgende creatie te verwerken.



Wist je trouwens dat die designers opkijken van ons? Zij vinden het een enorme inspiratie om te kijken hoe een stuk dat in de winkel heeft gehangen, aangepast wordt door de drager zodat het een uniek stuk wordt. Het zijn die dingen die zij gaan bestuderen om te kijken hoe ze onze ideeën kunnen verwerken om ze zo bij een breder publiek te brengen.

Om eerlijk te zijn dacht ik dat ik overdonderd zou worden door die rondleiding, maar het tegendeel is waar. Ik heb juist het gevoel dat ik trots mag zijn op wat ik maak, want het is waar, we maken elke keer een uniek stuk. Een creatie die enkel en alleen van ons is, ook al komt het patroon uit een boekje ofzo. Het is wat wij ermee doen, de stof die we kiezen, de afwerking die we kiezen en de aanpassingen die we eraan doen dat het stuk echt van ons maakt. Net zoals die designers in die grote bedrijven. Dus wees maar trots op wat je maakt, hoe simpel of moeilijk ook.

En om even te antwoorden op de vraag die stilletjes op jullie tong ligt: hoe gaat het ondertussen met mijn creativiteit? Heel goed! Sinds ik mezelf van de sociale media heb verbannen, en ik mezelf heb verboden te bloggen, zijn er al heel wat kledingstukken gemaakt, is er veel uitgeprobeerd en broeden er nieuwe plannen in mijn hoofd. Het is weer leuk om dingen te maken omdat ik het wil, en dus niet omdat het moet. Dus ik hou de stilte nog even aan en plan dan een come-back met mijn nieuwe creaties. Tot dan nog even geduld ;-)


P.S.: De foto's die ik bij G-Star heb gemaakt zijn slechts een impressie, want foto's waar je echt iets op kan zien mag je daar natuurlijk niet maken.

zondag 15 mei 2016

Digitale detox

Een tijdje geleden was het nog zo dat je maar mee was als je én op twitter én op Instagram én op Facebook een account had. Je hele leven speelt zich zo goed als digitaal af. Deed je dat niet, dan leek het wat raar, je wist niet wat er gebeurde,.... Maar nu al die smartphones en tablets,... zo ingeburgerd zijn, valt het toch op hoe erg we ervan afhankelijk zijn.

Bij mij is dat niet anders. Elk leeg moment dat ik heb, betrap ik er mij op dat ik op sociale media zit te surfen op zoek naar... NIETS! En hoe meer ik dit begin te beseffen, hoe meer ik er mij aan stoor dat ik het doe. Maar stoppen lukt niet echt. De verleiding is te groot. En daarom heb ik een besluit genomen: ik ga voor een digitale detox.

Nee, ik doe dit niet omdat het trendy is, maar wel om terug wat grip op mijn leven te krijgen. Ik ben eigenlijk wel benieuwd wat er gaat gebeuren als ik al die kleine lege momentjes niet met een hersendodende activiteit ga vullen. Maar door mijn digitale detox, pauzeer ik voorlopig ook mijn blog. Ik begrijp dat blogjes en andere sociale media voor vele mensen kunnen dienen als een bron van inspiratie; ik ervaar het eerder als een rem. Je ziet zoveel passeren dat ik vaak dingen maak omdat iedereen ze maakt of stofjes koop omdat ze populair zijn. Het kan ook niet dat je dingen maakt in functie van wat anderen ervan gaan denken en hoeveel "likes" je stuk eventueel kan opleveren. Dat hoeft niet per sé slecht te zijn, maar ik heb het gevoel dat ik mijn eigen creativiteit een beetje kwijt ben. 

Met deze digitale detox hoop ik dus terug te vinden wat ik zelf graag zie en doe, terug gevoel krijgen dat ik de dingen maak omdat ik ze wil maken en niet door de sociale druk omdat het "in" is. Ook al is dit een steun geweest toen ik net begon met naaien, want al die blogjes,... hebben mij geholpen mijn weg te vinden in het naaien. Maar nu is het tijd dat ik écht mijn eigen weg zoek en daar heb ik even tijd voor nodig.

Dus ik hoop dat jullie dit begrijpen. Er komen voorlopig geen nieuwe berichten meer op de blog/Facebook/Pinterest/.... Op mijn smartphone worden al die apps gewist zodat ze ook niet meer mijn aandacht kunnen trekken. Hopelijk komt de creativiteit snel. Ik kijk er alvast naar uit om mijn leven wat meer in het echte leven te leven. We zien wel hoe het gaat. Hopelijk zie ik jullie daarna terug?