Pagina's

maandag 18 mei 2015

Massaproductie: deel 1

Weet je nog hoe ik ooit zei dat ik er geen zin in heb om hetzelfde patroon twee keer te maken? En hoe ik toen een kleedje ineens 4 keer maakte? Wel, ik deed het opnieuw. Nuja, geen 4 keer, maar 2 keer. 2 stuks vallen dan misschien wel niet onder de term massaproductie, maar het is eerder mijn hele project dat onder de term massaproctie valt, want naast de 2 stuks die ik net af heb, ligt er nog iets anders in drievoud (half)klaar. Maar meer daarover later...

Wat maakt ik dan in tweevoud? De Leather sweater van La Maison Victor. Weeral LMV... Ik weet het maar het is toch zo aangenaam werken met die boekjes. En ook al is de Leather sweater bedoeld voor jongens, hij kan ook prima voor meisjes. Al zeker als je je stofje aanpast.

Beide truien werden gemaakt uit een restje van mij. De eerste stof werd aavankelijk de Tilda-top (ook van LMV). Die top heb ik al zoveel aangehad, maar hij is helaas nog niet op de foto geraakt. Wie weet komt het er nog van. De stof is een tricot met textuur en die kocht ik op het stoffenspektakel, maar omdat ik mijn lijstje toen niet mee had, wist ik dus niet hoeveel ik nodig had, en dan kies ik voor veilig. Gelukkig dat ik hier nog een klein prinsesje heb rondlopen waar ik mijn restjes nog voor kan gebruiken. Wel jammer dat ik het een restje moet noemen, want hoewel mij Tilda-top mooi geworden is, vind ik haar trui VEEEEEEEEL mooier. Hij is alleen nog wat groot dus even een foto zonder model ;-)

 
Ik had wat moeite met het vinden van boordstof want ik had mijn hoofd gezet op muntgroen en dat vond ik in geen enkele baksteken stofwinkel. Dan maar een oproepje gelanceerd via Facebook, en kreeg te links naar enkele webshops, maar stof kopen op een webshop durf ik nog niet echt. Ik voel er nog graag aan... En dan kreeg ik de suggestie dat ik eigenlijk ook gewoon tricot kan gebruiken als boordstof, en die vond ik bij Modecoupon. Net iets meer stof van gekocht, met een beetje geluk wordt de rest deze zomer nog een kleedje voor prinses.
 
 
En ook de tweede trui kwam uit een restje. Ik maakte er onlangs een trui mee voor mezelf (http://lilaroosje.blogspot.be/2015/03/een-trui-in-een-wip.html) en met het restje nu ook voor prinses. Als ik de stof op het eerst zag, was ik er direct verliefd op, maar ondertussen heb ik er een haat-liefde verhouding mee. Ik vind de stof nog altijd fantastisch mooi, maar soms twijfel ik of het als kledingstuk wel mooi is, en dus niet te kitch ofzo is. Want zelfs voor prinses vind ik de trui op de kapstof geweldig mooi, maar op haar begin ik inees te twijfelen. Kan dit wel voor een 2-jarige peuter? Geen idee... Als ik blijf twijfelen dan wordt het een ravottrui :-D
 

Deze boordstof kwam van Veritas in die voorverpakte zakjes.

Maar helaas zijn beide truien dus nog te groot. Ze zullen deze zomer wel passen, en dat is ideaal want echt warme truien zijn het niet. Maar wel heel geschikt tegen zo'n fris zomerwindje. Wat verlang ik daar al naar... Die afkoeling op een veel te hete zomerdag... Maar ik dwaal weer af.

Ik vond het nogal raar dat de maten te groot uitvielen want alle maatjes 98 die ik voor haar maak uit LMV passen normaal perfect, maar deze dus niet. Misschien komt et omdat het patroon voorzien is voor jongens? Al zie ik niet in waarom dat een verschil zou mogen zijn. Jongens van 98 cm zijn toch even groot dan meisjes van 98cm? Of hebben die toevallig een langer torso? Toch niet op die leeftijd? Geen idee eigenlijk. Het maakt niet uit; ze verdwijnen voorlopig nog even in de kast.

En nu op naar massaproductie deel 2 ;-)

Stof trui 1: tricot met textuur: Stoffenspektakel / Boordstof (tricot): Modecoupon
Stof trui 2: gebreide stof van Modecoupon met boordstof van Veritas
Patroon: Leather sweater uit La Maison Victor


donderdag 14 mei 2015

Een nieuw kleedje

Neenee, niet letterlijk een nieuw kleedje. Mijn blogje zit in een nieuw kleedje. En dat allemaal dankzij Tania.

Ik was namelijk al een tijdje op zoek naar inspiratie voor een eigen labeltje, en eventueel zelfs een nieuwe naam. De naam bleef uiteindelijk wat hij was, want ik ben nu eenmaal LiLa Roosje, en ik moet daar fier op zijn. Maar een labeltje... alle inspiratie ontbrak mij.

En toen leerde ik Tania kennen in Trientjes naaicafé. Na een avondje gezellig kletsen, en ook een heel klein beetje te naaien, vroeg ik haar of zij geen ideeën had, en werkte vervolgens verschillende versies uit voor mij, en uiteindelijk werd het dit:


Echt helemaal mijn ding. Dus Tania: dikke pluim en heel erg bedankt voor al het werk. Dankzij jou werd mijn blog helemaal ik. En binnenkort volgt dan ook mijn eigen collectie, die ECHT van mij is dankzij het labeltje :-)

woensdag 6 mei 2015

Nog even gaan sporten... Of toch niet?

Wat jullie nog niet van mij weten is dat er stiekem en heel erg diep vanbinnen, een wannabe danseres in mij schuilt. Niet dat ik het echt kan, maar het voelt gewoon zo geweldig om te dansen. Tot een tijdje geleden was ik dan ook heel fanatiek bezig met salsa. Tot 4 keer in de week! En dat zag je op mijn gezicht (smile!) en aan mijn lijn (ik kon eigenlijk eten wat ik wou zonder mij zorgen te maken). Ik verloor mezelf in de dans en genoot volop.

En toen kwam prinsesje. Ik vond dat ik een keuze moest maken. Iets half-z'n-gat doen is niet echt mijn ding maar 4 keer per week gaan dansen was geen optie meer. Je krijgt geen kinderen om ze voortdurend bij een babysit te laten. Maar 1 keer op een week was gewoon hetzelfde niet. En dan nog: er is niets dat mij meer waard is dan mijn prinsesje. Dus maakte ik mijn keuze; ik koos voor haar.

Als nieuwe mama kwam ik handen tekort dus miste ik mijn hobby niet echt, maar na een tijdje wou ik toch wat meer. Zo ben ik begonnen met naaien. Extra voordeel: het kan gewoon even tussendoor en ik hoef er niet noodzakelijk het huis voor uit. Wist ik veel dat ik het zo leuk zou vinden!

Maar naaien wil zeggen stilzitten en een mens heeft toch beweging nodig. Dus wou ik terug gaan dansen. Ik heb eerst even jazz geprobeerd maar ik voelde mij daar zo oud door. Gewoon te oud om er nog mee te beginnen. Jammer want stiekem vond ik het wel leuk maar ik schaamde mij zo hard. Dus dacht ik dit jaar zumba maar eens te proberen onder het mom dat het eerder fitness is en ik dus geen choreo moet onthouden (dat ligt mij blijkbaar niet). Ik heb in september een 10-beurtenkaart gekocht en er staan nu nog 4 beurten op. Wil dat wat zeggen? Leuk vind ik het niet, maar het doet wel deugd.

Dus nam ik vandaag nog eens al mijn moed samen om toch nog eens te gaan. Net iets te laat vertrokken, maar 5 min te laat komen kan nog geen kwaad. Ik was er bijna toen ik besefte dat ik mijn portemonnee vergeten was: terug naar huis dus. Ik was ondertussen al 15 min te laat. Halverwege kom ik in de file te staan en toen besefte ik het dat ik op z'n minst de helft van de les zou missen. Ik heb mijn kar gekeerd en ben terug naar huis gedaan. En hier zit ik dan: gefrustreerd in de zetel in sporttenue... 

Volgende keer beter...