Pagina's

maandag 30 maart 2015

Een trui in een wip

De nieuwe LMV kwam al een tijdje geleden uit, maar ik was direct geprikkeld. Er stonden weer een aantal dingen in die ik wilde maken, maar het was vooral de Tilda-top die mijn aandacht trok. Nu is wit niet echt mijn kleur dus ik ging voor een pastel-bloemenpatroon op een tricot met relief, zoals het patroon vroeg. Eens de top half in mekaar zat, was het tijd voor een pasbeurt en op een beetje tailleren na, zat die eigenlijk echt geweldig. En zo eenvoudig!

En toen viel mijn euro: Als ik die mouwen zou verlengen, dan heb ik toch gewoon een trui? En laat ik nu net nog zo'n zalig stofje hebben dat ligt te popelen om verwerkt te worden.



Dit is een wollen stofje dat ik vond bij Modecoupon. Leuke bloemetjes die ideaal zijn voor de lente, en er loopt zo'n blinkende zilverdraad doorheen de hele stof. De zebrastrepen maakten het voor mij helemaal top, dus ik kon dit stofje niet laten liggen.

En voor zij die mij kennen weten het al, mijn Tilda top vloog half afgewerkt aan de kant zodat ik aan de trui kon beginnen. Als ik iets in mijn hoofd heb... Je kent het vast wel ;-) En ook al had ik zenuwen om mijn schaar in de stof te zetten, hij kon echt niet in mijn kast blijven liggen. In 1-2-3 was de stof geknipt, en met de overlock zat hij ook zo in elkaar. Nog even omzoomen en klaar!


 
Normaal gezien trek ik direct foto's als ik iets klaar heb, maar deze trui zat zo geweldig dat ik hem eigenlijk al een paar keer gedragen heb. Een echte lente-topper!
 
En nu verder werken aan de Tilda-top :-D
 
Stofje: Modecoupon
Patroon: Tilda Top LMV


maandag 23 maart 2015

Mijn herfst blouse

Jaja, een blouse voor de herfst, en nee, ik ben nog niet bezig met mijn collectie voor 2015/2016. Helaas heeft het tot nu geduurd om hem af te krijgen. Want zoals steeds, had ik weer eens een project op mijn schouders genomen dat net te moeilijk was met het idee dat het wel goed zou komen...

Het begon met een shoppingtrip naar Modecoupon ergens in september. Daar zag ik een paspop met een stofje en kreeg spontaan inspiratie. Hier moest en zou een blouse uit komen. Ik kocht 1.5m stof en ging op zoek naar een patroon. Na lang zoeken kwam ik bij Burda terecht en koos voor patroon 6984. Niveau 2, maar haalbaar dacht ik, want ik had al eerder op dat niveau gewerkt, en niveau 1 is gewoon veel te eenvoudig.

Maar de problemen kwamen al snel. Het begon al bij de stofkeuze. Ze valt zo vlot dat ze helemaal geen zin heeft om te blijven zitten. Maar ook bij het patroon kwamen er veel problemen. Ik begreep een aantal stappen niet, en dan bleef mijn projectje telkens een paar weken liggen. Als ik dan al eens een naad stikte, ging dat zo moeizaam dat ik er na die ene naad al snel genoeg van had. En zo ging eerst de herfst voorbij, en dan ineens ook de winter...

Er kwam schot in de roos toen ik mijn blouse begon mee te nemen naar Trientjes naaicafé. Daar kreeg ik wat uitleg en begeleiding en zag het ineens weer zitten om ermee verder te gaan. Hier en daar werd wat aangepast (zoals de plooien die vervangen werden door rimpelen), maar uiteindelijk lukte het. En zo komt het dat ik u deze lente mijn herfst-blouse kan presenteren ;-)

 
Mijn nieuwe vriendin poseert even in mijn plaats ;-)
 
 
Of ik deze blouse nog opnieuw zal maken? Geen idee, maar voorlopig in ieder geval niet. Maar wie weet, als ik die glibberstoffen wat meer beheers... Never say never ;-)
 
Stof: Modecoupon
Patroon: Burda style 6984

vrijdag 13 maart 2015

Voor mama...

Wat zijn ze toch fantastisch die mama's... Alles doen voor hun kinderen, en er zichzelf soms voor wegcijferen. Sinds ik zelf mama ben, begrijp ik een stuk beter wat mijn mama voor mij heeft gedaan. En dat is veel. Héél véél! Soms zelfs teveel. Als kind vond ik dat vanzelfsprekend want mama's horen nu eenmaal te zorgen voor hun kinderen en horen van hen te houden. Maar zo vanzelfsprekend is dat niet. En daarom wou ik eens iets terug doen. Maar wat?

Veel ideeën komen, maar geen enkele vind ik goed. En af en toe komt ze wel eens bij mij voor haar bril (want ik ben in mijn tweede leven ook opticien) maar ik vind dat ik daarmee niet genoeg "dank u" kan zeggen. En het is ook niet zo gemakkelijk om iets voor haar te doen, want als het geld kost, voelt ze zich schuldig dat ze in mijn portemonnee heeft gezeten. Maar wat kan je dan doen?

Sinds ik aan het naaien ben, zie ik hoe ze vol trots kijkt naar wat ik maak, net zoals ik naar prinsesjes knutsels kan kijken. Elke keer opnieuw laat ze mij weten hoe mooi het is wat ik gemaakt heb, en als het te speciaal is voor haar, geeft ze eerlijk toe dat ze er wat aan moet "wennen". Typisch mijn mama, maar zo lief tegelijk :-). Toen ik voor kerst tasjes gemaakt heb voor mijn zussen, was ze al helemaal onder de indruk. Dus dacht ik toen: waarom geen tas maken voor haar? Dat idee speelde eigenlijk al een tijdje in mijn hoofd, en zonder dat ze het zelf besefte had ze zelfs met mij al de buitenstof gekozen op het stoffenspektakel. Ik zei haar toen dat ik een tas wou maken uit nepleer dus hielp ze mij zoeken naar de ideale stof. We vielen uiteindelijk op iets dat eruit ziet als ruw leer, maar vanbinnen gewoon stof is, en de buitenkant voelt aan als suède. Wat het is, weet ik niet, maar het is echt prachtig.

Na lang bladeren (lees: heeeeeeel erg lang) door het boek "Mijn tas" vond ik uiteindelijk een geschikt model: Ida. Ik twijfelde eerst nog over de Juliette, maar die is te klein en zal ze nooit gebruiken. Over Jozefien heb ik lang getwijfeld, maar uiteindelijk vond ik ook die te klein en ook te klassiek voor de stof die ik had. Toen ze me zei dat haar "werktas" aan het verslijten was, wist ik dat de Ida de juiste tas zou zijn voor haar.

Het patroon had ik al, de buitenstof ook, nu nog de voering. Ik weet niet of jullie dat hebben, maar voor mij is de voering van een tas super belangrijk. Het is een soort fetisj van mij in heel mijn tassenverslaving. Als ik vroeger een tas ging kopen, hing alles af van de voering. Soms kon ik helemaal euforisch worden van een leuke voering. En ja, ik weet wel dat niemand het ziet, maar het is net alsof het jouw geheimpje is. Net als mooi ondergoed denk ik dan. Niet iedereen ziet het, maar je kan je er wel super vrouwelijk door voelen. Of is dat gek? Nuja, ik heb dat met de voering van mijn tassen. Dus die voor mama moest ook geweldig zijn!

En ik vond ze: een leuk oranje/bruin warm retrostofje. Ik vond het aan het lapjeskraam op het stoffenspektakel. Iedereen kent dat kraampje wel, en begin maar te zoeken he? Maar mijn oog viel er direct op. Alleen vroeg ik nu een metertje want zo'n lapje was helaas net te klein.

Maar genoeg gezeverd. Kijk vooral even mee naar het resultaat:

 
de voorkant

 
 
met handig vakje zodat je snel aan een aantal zaken kan
 
 
de achterkant

 
handig toch: altijd je boekje mee :-)

 
zelf zou ik er niet zijn opgekomen, maar die lusjes zijn het toch wel hoor
 
 
speciaal voor mama maakte ik er nog een riem aan zodat ze hem makkelijker kan dragen
 

 
en de voering. Mooi hé?

 
Ik maakte aan elke zijde nog een zakje. Zo onzichtbaar mogelijk. Zie je ze?
 
 
nu wel?

 
en de rits is ook goed gelukt
 
 
In mijn ogen is dit mijn beste en mooiste projectje tot nu toe, maar dan vooral door de stoffencombinatie die zich perfect leenden voor dit patroontje. Hopelijk is mijn mama er even blij mee als ik ;-)
 
 
Buitenstof en voering: stoffenspektakel
Rits: Veritas
Tassenband: Framalo
D-ringen: Guy's naaicentrum


donderdag 5 maart 2015

De lente is op komst...

De lente is op komst en dat laat zich al voelen door het zonnetje dat al op is als ik naar het werk ga (dat geeft een instant smile op mijn gezicht) en de zon die nog net niet onder is als ik naar huis ga (geweldig als ik niet in het donker moet tasten naar waar mijn auto nu weer staat, en waar zit dat slot nu ook alweer?). Maar ik denk dat de lente vooral ook voelbaar is in de stoffenkast van vele naaisters. De mijne wordt alvast lenteklaar gemaakt. De winterstofjes worden nog zoveel mogelijk verwerkt, en de andere worden mooi geklasseerd zodat er plaats is voor nieuwe frisse zomerstofjes. En om die plaats te vullen, moet ik natuurlijk op stoffenjacht. En erg dat ik dat vind! NOT!!!! Hihihihi.

En de jacht is eigenlijk al begonnen. Net na de solden heb ik een paar mooie stofjes kunnen scoren bij Modecoupon in St-Niklaas. Morgen ga ik naar het stoffenspektakel in Gent. Ik ging eerst niet gaan, maar mijn mama heeft ritsen nodig. En eigenlijk is elk excuus om tussen stofjes te kunnen snuisteren goed, dus "ja mama, ik ga wel mee!" :-D

Maar niet onvoorbereid! Het is mij nu al zoveel keer overkomen dat je daar staat op zo'n stoffenbeurs of in de winkel en dat ik denk: hoeveel heb ik daarvoor nu weer nodig? Dus ik reken een marge in. Maar toch kom ik vaak terug met dingen die niet direct een eindbestemming vinden, teveel stof, of net teweinig. En dat vind ik gewoon jammer! Zo blijft mijn kast vol met dingen die te kort zijn om nog wat mee te doen. Dus deze keer pakken we het anders aan.

Ooit zag ik ergens een naaiplanner passeren en die leek mij wel wat. Alleen: op zo'n A4 blad alles opschrijven is niet zo praktisch om mee te nemen naar de winkel. Al mijn patronen meenemen ook niet, dus er moet toch wat op te vinden zijn. Een naaiplanner thuis heb ik niet nodig. Als ik wil naaien kijk ik op mijn hoopje "projecten die ik moet afwerken" of ik ga even dromen voor mijn stoffenkast. Maar in de winkel heb ik wel wat begeleiding nodig. Dus bedacht ik deze week mijn eigen systeem.

Eerst nam ik een hele hoop A4-tjes en scheurde die in twee om zo A5-jes te bekomen.
Op elk blaadje staat wat ik juist wil maken, voor prinsesje staat erbij welke maten kunnen gemaakt worden met dat patroon (want kleine meisjes groeien nu eenmaal), welke soort stof ik beter neem, wat ik juist nodig heb en natuurijk een tekening van het patroon om snel te weten waarover het gaat. Zelfs het niveau staat erbij. Als ik dus zin heb in een snel-klaar projectje weet ik dus ook direct welk patroontje ik beter wel of niet neem.




Als ik dan op een stofje val, en denk er vb een kleedje van te maken, dan kan ik vlug even bladeren in mijn mapje en zie ik hoeveel ik nodig heb voor het kleedje dat ik in dat stofje zie. Makkelijk toch? Alles wordt gescheiden met labeltjes: kleedjes voor mij, tops en truien voor mij, dingen voor prinses, dingen voor manlief,... En helemaal vooraan zit een lijstje met dingen die ik echt nodig heb, vb lockgaren, ritsen,...




Mijn plan liep perfect tot ik mijn patronen begon te overlopen. Ik heb er wel wat werk aan gehad eigenlijk, maar bleef toch vleitig verder doen want het zou lonen, ik was er echt van overtuigd. Maar dat ik zoveel patronen had, was ik even uit het oog verloren (met dank aan een abonnement LMV dat ik cadeau heb gekregen en een hele hoop patronen da ik heb kunnen kopen met een cadeaubon van Veritas). Geen wonder dat ik mijn overzicht verloor...



Eenmaal klaar, zat alles in mijn mapje en ik durf eigenlijk niet te tellen hoeveel geplande projectjes ik heb...



Natuurlijk moet niet alles gemaakt worden, het blijft tenslotte een hobby. Het belangrijkste is dat ik een poging heb ondernomen om slimmer te shoppen. En of mijn methode werkt, dat zie ik morgen wel ;-)

dinsdag 3 maart 2015

Prinsesje is 2 jaar! En dat werd gevierd...

De hele maand februari heeft in het teken gestaan van prinsesjes verjaardag en haar feestje. 2 jaar! Wat is die tijd voorbij gevlogen! Ik weet wel, iedereen zegt het, zo'n cliché, maar ik kan het zelf maar amper geloven. En in die twee jaar is er geweldig veel gebeurd. Met vallen en opstaan ben ik mama geworden en ben ik me meer en meer zo gaan voelen. En ondertussen werd mijn kleine meid een grote meid (maar voor mij toch nog altijd mijn klein meisje :-D ). Van de eerste lach, tot eerste hapje, tot omrollen, opdrukken, zitten, staan, lopen, praten,... En ik mag dat van op de eerste rij meemaken. Geweldig toch?

Nuja, afgelopen zaterdag was ze jarig, en zondag was haar verjaardagsfeestje. Veel werk en voorbereiding, en soms vraag je je af waarom je het doet, maar als ik dan zag hoe leuk ze het vond (net zoals vorig jaar trouwens) om iedereen samen te zien, die er allemaal zijn om haar te vieren... dan vergeet ik die twijfels en vragen direct, en ben ik blij dat we dat voor haar kunnen doen.

Vorig jaar was ik nog maar net begonnen met naaien en was haar kroontje al een hele opgave. Nu zijn we een jaartje verder en heb ik haar kroontje opnieuw zelf gemaakt, maar ook haar kleedje en vestje. Kijk vooral even mee ;-)

Ik begon met haar kleedje in december. Voor het bovenpand heb ik vertrouwd op het patroon van New Look 6879. Het zit haar gewoon zo goed dat ik er niet aan denk om iets anders te proberen. Eventuele aanpassingen kunnen natuurlijk altijd, maar van pasvorm is hij perfect. Voor de rok liet ik mij inspireren op de June Dress van LMV (zomer 2014). Er werd zoals altijd een blinde rits in geplaatst en voor de voering gebruikte ik een eenvoudig katoentje dat ik ooit kocht tijdens mijn allereerste stoffenspektakel. De buitenkant is fluweel van Moratex (Lebbeke).


Uit de wintereditie 2014 van LMV haalde ik de Indiana vest. Een schattig klein vestje dat het jurkje helemaal afwerkte. De stof vond ik bij stoffen van Leuven. Het lijkt op fleece, maar is eigenlijk veel hariger, dunner en pluiziger (lees: niet in de wasmachine steken want de pluis is helemaal weg!). De voering vond ik bij een overschotje van de tas die ik maakte in de naailes.


En ook de pomponnetjes maakte ik zelf en wat ben ik fier dat dit gelukt is. Ze werden bevestigd aan een touwtje dat ik vond bij Veritas.

 
 
En ja, ook haar kroontje werd gemaakt. Deze keer met een stof van Modecoupon en gouden paspel van Framalo. De pailletten vond ik bij Veritas, handig zo aan een koordje ;-) En waarom makkelijk als het ook moeilijk kan? Op het laatste nippertje besloot ik om af te werken met muntgroene paspel. Ik ben super blij met hoe het eruit ziet, want het geeft het geheel wel wat extra, maar dat doe ik dus nooit meer. Paspel heeft echt geen zin om in zulke korte bochten gedraaid te worden. En een tip: je keergat niet aan een stuk met paspel maken. Heel frustrerend!
 

Maar hoe naai je nu zo'n 2 uit pailletten op een stof? Ik had eigenlijk geen idee dus heb ik eerst de twee mooi gevormd en dan elke paillet individueel met een naaldje bevestigd om dan met de hand te naaien met gouden draad.


Goed gelukt toch? Machinaal naaien durfde ik niet. Ik had echt teveel schrik dat de pailletten zouden verplaatsen.

Maar ik doe nog wel meer dan naaien ;-) Voor prinsesje er was, bakte ik heel vaak, voornamelijk cupcakes. Sinds een paar jaar bak ik af en toe een een biscuit taart, en haar verjaardag is de perfecte gelegenheid. Vorig jaar was het een tinkerbel taart met 2 niveau's, maar dan had ik teveel overschot. Dit jaar werd het 1 niveau (vanille-citroen) en dat was nog altijd ruim voldoende. Het thema? Dora! Prinsesjes favoriete heldin :-)

 
 
Als jullie graag weten hoe ik dat gedaan heb, laat dan gerust iets weten, dan plaats ik het recept wel eens. En wat prinsesje ervan vond? Zij vond het geweldig!
 




De bloemstukjes werden ook zelf gemaakt



En naast heel wat ballonnen en slingers overal, maakt een mooie tafel het natuurlijk extra feestelijk.

 
Zo blij bij oma...


 
...en bij haar peter
 

 
Ben ik niet mooi?
 

Heb je het al gezien? Ik word later danseres :-)
 

Het kleedje is eigenlijk mouwloos, maar omdat het toch nog februari was (en dus nog niet zo heel erg warm, deed ik er gewoon een basic shirt van H&M onder aan ;-).

Met een gelukkige prinses konden we een heel geslaagd verjaardagsfeestje afsluiten. Moe en voldaan. Maar die kroon heeft toch de hele tijd op de kast gestaan :-( Maar het is haar feestje. Als zij haar goed voelt, is dat het allerbelangrijkste voor mij. En als ik dat lieve snoetje zag lachen, wist ik dat ook zij heel blij was...