Pagina's

donderdag 16 juli 2015

Verloren-gelopen-armband

Het is zomervakantie en dat wil zeggen dat weer vele gezinnen samen op reis vertrekken, of daguitstapjes maken. Voor ouders met kleine (en vooral heel beweeglijke kinderen) kan dat met de nodige stress en bezorgdheid gepaard gaan. En volgens mij ben ik echt niet de enige die schrik heeft dat haar kind ineens verloren gelopen is. Dan hoop je dat een goede ziel je kindje vind, en hopelijk kan die dan contact met je opnemen. En dat kan door middel van een armband met de gegevens erop.

Maar naar goede gewoonte ben ik altijd te laat met het zoeken naar praktische dingen, dus ook voor zo'n armband. En je zal ze waarschijnlijk wel overal kunnen vinden, het leek mij leuker om er eentje zelf te maken. En wat blijkt? Het is nog eenvoudig ook. Als je met je naaimachine letters en cijfers kan typen, is er al helemaal niets aan.

Wat heb je nodig:

  • Stof
  • Vlieseline H180
  • Eventueel soluvlies (een vlies dat oplost in water)
  • Draad
  • Kamsnaps of andere drukknopen
Wat moet je doen:

Je meet eerst de omtrek van je kindjes arm. En reken dit een beetje ruimer. Niets zo stom dan een spannende armband die je niet mag uitdoen!


Dit teken je uit op je stof en reken er een paar cm extra bij voor de overlapping om je knoopje aan te bevestigen. Vergeet ook je naadwaarde niet mee te tellen.


Doe dit 2 keer: eenmaal voor de buitenkant, eenmaal voor de binnenkant. Strijk er de vlieseline op
Nu naai je aan de ene kant de naam van je kind, en aan de andere kant je GSM-nr of wat je erop wil. Je kan dit natuurlijk ook doen voordat je de stof knipt.

Leg de goede kanten op mekaar en naai de lange zijden en 1 korte zijde toe. Keer om en naai nu de andere korte zijde toe. Bevestig de kamsnaps en klaar! Je kan met een gerust hart op reis/daguitstap.

Vergeet met dit eenvoudige ontwerp niet om je kamsnaps er juist op te zetten! Aaaaragh! Ik google alvast hoe je ze er weer afhaalt...


Stom he... Dat heb je dan met eenvoudige dingen: dan doe je het toch nog fout :-D





donderdag 2 juli 2015

Even wat anders...

Het naaien vlot de laatste tijd niet zo, en ik heb eigenlijk ook niet zoveel inspiratie de laatste tijd. Dus onder het motto "het is maar een hobby dus alles mag en niets moet" heb ik mijn naaimachine even opgeborgen...

En met dat opbergen komt er gelijk nieuwe inspiratie boven. Eigenlijk iets dat al lang in mijn hoofd draait: t-shirts zelf bedrukken. Want laten we eerlijk zijn: die peuters gaan naar de crèche en komen altijd wel met een vlek naar huis die er gewoon niet meer uit wil, en dan wil je die vlek niet op iets waar je zelf uren aan genaaid hebt. Dus ja, ik koop geregeld eens een paar super goedkope t-shirts die wel vuil mogen worden, maar die zijn helaas wat saai. 

Ik hoor je al denken dat ik toch flockfolie kan gebruiken? Ja, maar ik heb geen snijmachine en ook de moed niet om altijd alles zelf te knippen, en dan komt het soms ook los EN het mag niet in de droogkast. Ik smijt met mijn warhoofd wel vaker dingen in de droogkast die er niet in mogen dus er moest toch iets anders zijn? Textielverf bijvoorbeeld...

Het idee alleen al... Mijn vingers jeuken al weken om er iets mee te kunnen doen, maar wou mij toch even verdiepen in het onderwerp voor ik eraan begon. Een tijdje geleden kocht ik al verf en gisteren maakte ik een stencil uit papier. Ik had al snel door dat dat niets ging worden want dat papier was niet stevig genoeg. Dus maakte ik vandaag een nieuwe met dikker papier. En dat ging vlot. Zo vlot dat ik zelfs begon te denken dat het te mooi was om waar te zijn. 

Maar nee hoor. Eenmaal uitgesneden kon ik beginnen verven (op de oude tuintafel nu het toch zo'n mooi weer is...) 


En terwijl manlief prinsesjes zwembadje opblaast 


ligt de t-shirt binnen te drogen :-) Straks moet ik de verf nog fixeren en dan wast de verf hopelijk niet uit. Maar voorlopig smaakt dit naar meer :-)



Deze mama is weer in haar nopjes :-D