Groen? Gewoon doen!

Zoals al veel gehoord, maar nu echt gemeend: dit kleedje heeft mij bloed, zweet en tranen gekost en heeft mij enorm gefrustreerd. Vooral omdat ik het al 3 keer eerder maakte! Het model is dus opnieuw Burda 6920 MAAR voor de eerste keer met voering (en blinde rits maar dat was niet nieuw).

Het begon allemaal toen ik voor de allereerste keer naar Modecoupon ging in St-Niklaas. Ik had er al zoveel van gehoord, dus toen ik in de buurt moest zijn, ben ik maar eens binnengesprongen. En eigenlijk is het mijn favoriete bakstenen stoffenwinkel geworden, vooral omdat de prijzen zo goed liggen en je toch een ruime keuze hebt. De afstand neem ik er graag bij.

Maar toen ik daar dus rondliep, zag ik een groenig stofje liggen. GROEN! Al heel mijn leven moet ik horen dat "rossige" mensen goed staan met groen en juist daarom vertikte ik het om groen te dragen. Groen is de kleur van gras! Of van bomen. En ik wil er helemaal niet als een boswachter bijlopen... Maar na 20-en-een-beetje-jaren heb ik dan toch nogmaals geleerd dat groen echt wel een goed kleur is voor herfsttypes (klinkt toch beter dan "rossig" he?) en ik voelde mij er klaar voor. Dus ik ging voor mijn groenig stofje, en niet voor het roestkleurig alternatief. Als we dan toch onze kleren zelf gaan maken, mogen we eens gek doen hé. Of zo denk ik er toch over...

Na lang twijfelen dan toch maar gekozen om er (opnieuw) een BURDA 6920 van te maken maar dan gevoerd. Vooral omdat de stof zonder voering niet zo aangenaam voelt op de huid. En op het allereerste naaicafé van "trientjes naaicafé" (http://www.trientjesnaaicafe.be/) begon ik eraan. Thuis vlotte het maar niet, dus bleef ik mijn kleedje maar meenemen naar het naaicafé om daar hopelijk wat tips te krijgen. En die kreeg ik. Er loopt daar een heel enthousiaste madam rond: Mia (de mama van "Trientje") en ben ik haar dankbaar seg! Het is niet de eerste keer dat ik een voering in een kleedje doe met een blinde rits, maar wel de eerste keer met een raglanmouw. En aangezien in het patroon geen voering voorzien was, had ik echt geen idee hoe ik eraan moest beginnen. In mijn hoofd gaf het kortsluiting, maar gelukkig was Mia er. Met veel geduld liet ze mij soms dingen weer loshalen en toonde ze hoe het wel moest. Tijdens het laatste naaicafé werden de belangrijkste stappen gezet. Mijn gepruts werd goedgemaakt en ik moest uiteindelijk enkel nog mijn zomen zelf doen. Vandaag vond ik daar de tijd voor en dus kan ik EINDELIJK zeggen dat het af is.

En ook al had ik het niet verwacht: ik hou echt van mijn groenig kleedje. Verbeter me als je niet akkoord bent maar ik vind dat het uiteindelijk iets elegant en van kleur is het echt geslaagd.

 

En onze hond had er blijkbaar ook zin in dus die kwam even meepiepen op de foto :-D

 

Vers van de kapper. Altijd zo'n wolletje dan...

 

En eigenlijk is dit een van de eerste projecten die ik ook met mijn nieuwe machine heb gemaakt. En ook al zitten er locksteken op, daarvoor grijp ik toch nog liever naar mijn overlock. Maar voor de rest ben ik echt super tevreden van mijn Janome Skyline. Hij maakt het naaien echt een pak leuker en gemakkelijker wat dan nog meer motiveert om nog wat te maken ;-)