Ons prinsesje is ondertussen al 2,5 jaar oud en mag in september starten met school. Wat wordt ze groot! Ik heb geen idee waar al die tijd naartoe is gegaan... Maar met naar school gaan, komt natuurlijk de wens om proper te zijn.
Maar prinsesje dacht daar anders over: na al 3 mislukte pogingen, begonnen we begin augustus opnieuw, maar met een bang hartje. De pamper bleef uit en het ene ongelukje volgde het andere op. Soms meer dan 5 op een halve dag. Manlief en de crèche stelden zich al de vraag of ze wel klaar was, en of we niet beter nog wat zouden wachten. Maar de tijd is bijna op en ze heeft tekenen laten zien dat ze er klaar voor is. Neenee, prinses is gewoon koppig. Net zoals altijd, want als er iets niet is zoals zij het wil, dan zet ze het kot op stelten (en nee ik geef daar echt niet aan toe, het ligt in haar karakter zeker? Ik heb al begrepen dat haar mama ook zo koppig kan zijn ;-) ...). Ik was er echt van overtuigd dat het weer een geval van koppigheid was.
En na een weekje geduldig de plasjes opkuisen kwam ineens totaal onverwacht een groot succes: ze gaat op potje! Na een weekendje met matige successen, kreeg ik de melding van de crèche dat ze zich er precies heeft bij neergelegd dat het niet anders meer kan. Zie je wel dat ze gewoon koppig was? Want op een weekje tijd is ze intussen volledig proper. Zelfs als ze roept dat ze moet gaan, kan ze het nog even ophouden. Verbazingwekkend.
Maar zo kunnen we met een gerust hart uitkijken naar 1 september en is dat toch al een zorg minder.
Ik ben zo fier op mijn prinses...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten